اتاق ایران بررسی كرد
ریشه اصلی ناترازی انرژی چیست؟
به گزارش بتن آنلاین، به عقیده رئیس کمیسیون سرمایه گذاری و تأمین مالی اتاق بازرگانی ایران، ریشه اصلی ناترازی انرژی در کشور، تنظیم گری این بازار توسط نهادهای دولتی است که نظام توزیع انرژی را هم به عهده دارند.
به گزارش بتن آنلاین به نقل از ایسنا، امروز صنایع کشور با چالش ناترازی انرژی مواجهند که به عقیده رئیس کمیسیون سرمایه گذاری و تأمین مالی اتاق ایران دلیل اصلی آن جذاب نبودن سرمایه گذاری در عرصه تولید انواع انرژی است که علت آن برمی گردد به قرار گرفتن انحصار توزیع و نظام تنظیم گری بازار در دست نهادهای دولتی.
فرشید شکرخدایی-رئیس کمیسیون سرمایه گذاری و تأمین مالی اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران در این رابطه، خاطرنشان کرد: تا همین چند سال پیش، زمانیکه در رابطه با مزیت های نسبی کشور صحبت می کردیم تا سرمایه گذاران را وارد بازار نماییم به انرژی ارزان و فراوان، نیروی انسانی متخصص و اقلیم پهناور اشاره می کردیم؛ اما امروز این مزیت های نسبی همگی دست خوش تغییر شدند و شاید دیگر مزیتی به حساب نیایند.
این فعال اقتصادی تاکید کرد: در حوزه انواع انرژی، گرفتار ناترازی هستیم، تعداد قابل توجهی از نیروی انسانی متخصص مهاجرت کرده و یا درحال مهاجرت هستند و از منظر اقلیم هم با کمبود آب و از بین رفتن سفره آب های زیرزمینی مواجه هستیم.
عضو هیئت نمایندگان اتاق ایران از نقره داغ شدن سرمایه گذارانی که روی تولید انرژی متمرکز شدند، انتقاد نمود و اظهار داشت: زمانی بود که سرمایه گذاران وارد حوزه تولید انرژی شدند؛ اما مطالبات خویش را از دولت نتوانستند دریافت نمایند و همچنان پس از گذشت چندین سال، دولت بدهی خویش را به آنها پرداخت نکرده است. از سویی خریدار انحصاری انرژی ساخته شده، فقط دولت می باشد و تولیدکننده نمی تواند در یک بازار رقابتی محصول خویش را عرضه کند.
بر مبنای اظهارات شکرخدایی در طراحی حکمرانی انرژی، حق انتقال انرژی متعلق به دولت می باشد و بخش خصوصی فقط می تواند در حوزه عرضه وارد شود. متأسفانه این توزیع کننده انحصاری در طول سالیان گذشته بسیار بد عمل کرد و باعث شد امروز با ناترازی انرژی مواجه شویم.
رئیس کمیسیون سرمایه گذاری و تأمین مالی اتاق ایران تصریح کرد: زمانیکه بازار توزیع به شکل انحصاری در اختیار فردی باشد که نظام تنظیم گری همان بازار را هم به عهده دارد، در نهایت شرایطی ایجاد می شود که جذابیت تولید آن محصول از بین می رود.
او خاطرنشان کرد: سال قبل شرکت توانیر بالغ بر ۶۰ هزار میلیارد تومان سود کرد و برای سالجاری هم پیشبینی می شود بین ۸۰ تا ۱۱۰ هزار میلیارد تومان سود به این شرکت تعلق بگیرد. این درحالی است که قرار نبود این شرکت سودی داشته باشد. در واقع اکوسیستم انرژی کشور بگونه ای طراحی شده که فقط در قسمت توزیع که انحصار وجود دارد، سود حاصل شود.
راه حل ناترازی انرژی، ایجاد بازار رقابتی و نظام تنظیم گری مستقل است
این فعال اقتصادی چاره ناترازی انرژی را در ایجاد بازار رقابتی و نظام تنظیم گری مستقل دانست و اظهار داشت: باید وظیفه رگلاتوری را از وزارت نیرو بگیریم و یک سیستم مستقل برای این منظور طراحی کنیم؛ علیرغم این که بخش خصوصی ۶ سال است که برای رسیدن به این هدف مهم برنامه ریزی کرده و یک الگو پیشنهاد داده، همچنان وزارت نیرو و نفت در مقابل اجرای آن مقاومت می کنند.
شکرخدایی از وضعیت مشابه در روند تولید و توزیع برق، گاز و سایر انواع انرژی سخن گفت و اضافه کرد: اگر نظام تنظیم گری در بازار انرژی اصلاح گردد، مقوله راه اندازی نیروگاه هم جذاب می شود. این جذابیت، سرمایه گذاران جدید را دعوت می کند و به دنبالان مساله ناترازی حل می شود. متأسفانه چون امروز تنها جذابیت حوزه انرژی در روند توزیعان است که به شکل انحصاری در اختیار دولت می باشد، در نتیجه سرمایه گذاری اتفاق نمی افتد.
در تولید انرژی باید سبدی از انواع انرژی را مدنظر قرار دهیم
رئیس کمیسیون سرمایه گذاری و تأمین مالی اتاق ایران در قسمت دیگری از سخنان خود ایجاد یک سبد و پرتفوی متنوع از انواع انرژی در کشور را مورد توجه قرار داد و اظهار داشت: در کنار تولید انرژی خورشیدی، باید به بحث گاز هم توجه داشت. ایران دومین ذخایر گاز دنیا را در اختیار دارد و باید از این موهبت بهره ببرد. شاید انرژی خورشیدی زودبازده باشد و در این وضعیت به کمک صنایع بیاید؛ اما به این معنا نیست که سایر منابع انرژی را فراموش نماییم.
او خاطرنشان کرد: شاید استفاده از منابع گاز در ایران خیلی اقتصادی تر و به صرفه تر از سایر منابع باشد. بهرحال منظور ایجاد یک سبد متنوع و کامل در تولید انرژی و استفاده از تمام ظرفیتهای کشور است.
عضو هیئت نمایندگان اتاق ایران در رابطه با میزان سرمایه گذاری مورد نیاز در حوزه انرژی اظهار داشت: برای حل ناترازی ها به ۴۰ تا ۶۰ میلیارد دلار سرمایه گذاری نیاز داریم که دولت نمی تواند در این عرصه کاری کند. پس تنها راه، ورود بخش خصوصی است؛ اما بخش خصوصی نگران است بمحض این که مشکل ناترازی حل شد، مجدد انحصارگری ها و تنظیم گری های دولت از سرگرفته شود. ازاین رو همچنان رغبتی برای ورود به این حوزه وجود ندارد.
شکرخدایی افزود: این که ایران با این همه ظرفیت در حوزه انرژی در بعضی از ماه های سال به واردکننده تبدیل گردد، دور از شأن اوست.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب