در میزگرد بتن آنلاین با حضور فعالان دانش بنیان مطرح شد
در دولت آینده شعار جای برنامه را نگیرد
بتن آنلاین: فعالان اکوسیستم نوآوری و فناوری و شرکت های دانش بنیان از سال 89 که نخستین قانون برای پشتیبانی از شرکت های دانش بنیان به تصویب رسید تا حالا با عدم اعتماد به شرکت های دانش بنیان ها، تصمیم گیری های خلق الساعه، تصمیم گیری های جداگانه دستگاهها، عدم امنیت در محیط های کسب وکار مواجه بودند و آنها انتظار دارند که دولت آینده علاوه بر داشتن شفافیت و پایداری در تصمیم گیری ها، بر توان داخلی شرکتها تکیه کند و از فناوری های لبه دانش بهره گیری شود.
به گزارش بتن آنلاین به نقل از ایسنا، اقتصاد دانش بنیان، شیوه حکمرانی مبتنی بر دانش و تکنولوژی است و در این رویکرد بیشتر از این که کارهای یدی اهمیت داشته باشند، مهارت و تخصص اهمیت دارد و در واحدهای تولیدی دانش بنیان، امکان دارد کار کارگرهای ساده توسط دستگاههای پیشرفته صورت گیرد و نیروهای متخصص، مغز افزار این واحدها تعریف می شوند.
اقتصاد مبتنی بر دانش، از نتایج تحقیقات و دستاوردهای علمی قدرت می گیرد و واحدهای دانش بنیان نیز بخش مهمی از منابعشان را به تحلیل و بررسی داده ها، تحقیق و توسعه اختصاص می دهند و کسب وکارهای مبتنی بر این مفهوم بر سازگاری با تغییرات و نوآوری مداوم متمرکز هستند.
اقتصاد دانش بنیان با دانش ضمنی یعنی تجربه، یادگیری روش انجام کارها، قضاوت و تحلیل سروکار دارد و نوآوری و حفظ مزیت های رقابتی جزء ارزش های اصلی کسب و کارهای دانش بنیان به حساب می آید و نیروهای کار فعال در مجموعه های دانش بنیان، لزوما باید در حیطه خاصی متخصص باشند.
این اقتصاد مدرن به خاطر راه دادن ماشین ها و هوش مصنوعی به فرایندهای تولید و عرضه خدمات، مشاغل جدیدی بوجود می آورد و خیلی از مشاغل سنتی را از میدان به در می برد.
اینها همه مزایای اقتصاد دانش بنیان است و سنگ بنای این اقتصاد با نخستین قانون دانش بنیان ها در سال ۸۹ یعنی پشتیبانی از شرکتهای دانش بنیان گذاشته شد و الان در سایه دومین قانون مصوب، فعالان این عرصه از محدود بودن بازارهای داخلی و صادرات دانش بنیان سخن می گویند و این در شرایطی است که چالش هایی که روز اول برای فعالان این عرصه مطرح بود؛ یعنی عدم اعتماد به شرکتهای دانش بنیان ها، تصمیم گیری های خلق الساعه، تصمیم گیری های جداگانه دستگاه ها، عدم امنیت در محیط های کسب و کار... و... و... و... همچنان بر قوت خود باقی مانده است.
در میزگرد ایسنا با حضور فعالان عرصه دانش بنیان به بیان این چالش ها پرداختند و تاکید نمودند که از دولت آینده انتظار می رود با گشت و گذاری در اکوسیستم نوآوری و فناوری، بر توانمندی های فناوران و فعالان این عرصه اعتمادسازی صورت گیرد و اگر در مناظره ها صحبت از بهره گیری از تجارب بین المللی می شود، به فناوری های لبه دانش تولید داخل اعتماد شود؛ «این فناوری ها ارزش یک مرتبه تست را دارند»!.
نقش معاونت علمی در بهره گیری از فناوری های لبه دانش
حسین اسماعیلی، عضو هیات مدیره و مدیر بازرگانی یکی از شرکتهای دانش بنیان مستقر در پارک فناوری پردیس در میزگرد ایسنا، فعالیت این شرکت را در زمینه گازی ساز پسماند دانست و اظهار داشت: این فناوری با نام Gasification (فرآیند گازی سازی)، پیش از بومی سازی توسط متخصصان داخلی، در اختیار کشورهای بزرگ و صنعتی ژاپن، امریکا، آلمان و ایتالیا قرار داشت و ما با تاکید بر توان تیم فنی شرکت، این محصول را در کشور بومی سازی کردیم.
وی پیاده سازی پایلوت ۵ تن زباله در روز در محیط کارگاهی این شرکت را گام دیگری برای توسعه این فناوری ذکر کرد و افزود: بر روی این پایلوت مجوزهای دانش بنیان و استاندارد صادر شد، ضمن آنکه این سامانه به ثبت اختراع رسید.
اسماعیلی به معرفی تکنولوژی Gasification پرداخت و افزود: این فناوری، تکنولوژی ای است که هر نوع پسماندی که وارد این سامانه شود، به گاز سنتز قابل اشتعال تبدیل خواهد شد. محصول نهایی این سامانه گاز است که یا می شود مستقیما از این گاز در مشعل ها بهره برد و یا گاز خروجی را به ژانراتور، متصل و به برق تبدیل کرد.
وی مدیریت پسماند و حفظ محیط زیست را یکی از چالش های بزرگ پیش روی مدیران کشور بخصوص در استانهای شمالی دانست و افزود: ما چیزی به نام مدیریت پسماند نداشتیم و آن چه که تابحال انجام شده، جمع آوری زباله و دفع سنتی آن بوده است. مدیریت پسماند به معنای چرخه حذف پسماند است که تابحال اجرایی نشده است.
عضو هیات مدیره این شرکت افزود: مسؤولان دستگاههای مرتبط تابحال بر مبنای درک و فهمشان از مبحث در این عرصه ریل گذاری هایی را در ۲۰ سال قبل انجام دادند که هیچ کدام آنها قابل استفاده و موفقیت آمیز نبوده است؛ چون که اگر اقدامات حوزه مدیریت پسماند موفقیت آمیز بود، امروزه مبحث پسماند از یک مبحث حاد به امنیتی تبدیل نمی شد.
وی ضمن اشاره به برخی نارضایتی ها در حوزه پسماند در شهر های شمالی، اظهار داشت: در آخرین سفر رئیس جمهور شهید به مازندران، مسئله و معضل اول این استان را پسماند ذکر کردند، ولی متاسفانه معاونت علمی که متولی پشتیبانی از شرکتهای دانش بنیان است و طی فرآیند بازدید از مجموعه ما، مجوز دانش بنیانی برای ما صادر کرده است، حتی برای یک مرتبه نسبت به معرفی طرح ما به مسؤولان اقدام نکرده است.
اسماعیلی، اولین انتظار از دولت آینده را مبحث اعتماد به جوانان عنوان نمود و اظهار داشت: وقتی به فرآیند تجاری سازی و فروش محصولات دانش بنیان دقت کنیم، مشاهده می شود که اعتماد به شرکتهای دانش بنیان در کشور وجود ندارد. در شعار، از اعتماد به جوانان و میدان دادن به آنها و استفاده از آنها به خوبی سخنرانی می شود؛ ولی در پای میدان، این رویکرد وجود ندارد.
وی تصریح کرد: همچنین انتظار داریم که در دولت آینده نقش ارتباطی معاونت علمی، فناوری و اقتصاد دانش بنیان ریاست جمهوری در بین شرکتهای دانش بنیان، صنعت و جامعه پررنگ تر باشد. ۹۰ درصد از مشتریان محصول ما از میان دولتی ها و نهادهای حکومتی است و نقش معاونت علمی بسیار پررنگ تر و فعال تر باید باشد. متاسفانه ریل گذاری های اشتباهی صورت گرفته است و میتوان اظهار داشت که در آن زمان که این ریل گذاری ها صورت گرفته، این تکنولوژی های جدید برای امحاء زباله نبوده اند و الان نیاز داریم که این ریل گذاری ها تغییر کند.
اسماعیلی با تکیه بر ضرورت «شجاعت» در تصمیم گیری ها در دولت، اظهار نمود: ما اعتقاد نداریم که کل بازار ایران در اختیار دانش بنیان های داخلی باشد، ولی وقتی یک فناوری نوین خلق می شود، ارزش یک مرتبه آزمودن را دارد. در مناظرات دائما صحبت از تجربیات کشورهای موفق می شود و یک فناوری موفق در حوزه محیط زیستی زباله پیش روی ما قرار دارد و کشورهای پیشرفته دنیا نیز از آن بهره می برند و انتظار داریم که به مزیت های فناوری های داخلی توجه گردد. یکی از مزایایی که سامانه ما دارد، اینست که ۹۰ درصد از قطعات آن ساخت داخل است و ۱۰ درصد مابقی آن نیز در بازار داخلی موجود است و نیازی به واردات آنها نیست.
عضو هیات مدیره این شرکت دانش بنیان افزود: زمانیکه از کشور چین فناوری منسوخ شده ای را وارد می نماییم، بطور قطع جلوی خروج ارز را نمی گیرد و محصول های تک ما ۴۰ درصد ارزان تر از نمونه خارجی است، ضمن آنکه نمونه های خارجی تنها سامانه خویش را بدون پشتیبانی ها و خدمات ثانویه به ما می فروشند. اشتغال آفرینی از سطح نخبگان تا کارگری و هوشمندسازی سامانه از دیگر مزایای این دستگاه به حساب می آید.
وی تصریح کرد: زمان برای شرکتهای دانش بنیان بسیار حیاتی می باشد. معضلات مشخص است و کسانی که در قامت نامزدهای ریاست جمهوری به میدان آمده اند، با این معضلات آشنا هستند و انتظار می رود که دولت آینده با گشتی در شرکتهای دانش بنیان از توانمندی های آنها آگاه شود و در صورت عدم توانمندی کشور در حوزه ای به سمت واردات حرکت نماید و در این حوزه انتظار می رود که پل ارتباطی میان فعالان اقتصادی و دانش بنیان با دولت برقرار شود تا بتوانیم آینده بهتری برای فرزندانمان رقم بزنیم.
یک بام و دوهوای تولید دارو
دکتر رضا سید حسینی، معاون اجرایی یکی از شرکتهای فعال در عرصه تولید دارو نیز در میزگرد ایسنا، اظهار کرد: یکسری از داروها برای درمان بیماری ها، از فرآورده های بیولوژیک تولید می شوند؛ ازاین رو منابع تأمین کننده مواد اولیه این نوع داروها، کمیاب و دسترسی به آنها برای خیلی از کشورهای دشوار می باشد.
وی نمونه این داروها را داروهای درمان بیماری هموفیلی، بیماران گرفتار سوختگی و عامل های انعقادی و IVIG نام برد و اظهار نمود: به تبع تلاش هایی که از سالهای گذشته انجام شد، تلاش شده است که نوع تهیه این دسته از داروها را تغییر دهند که روش های Recombinant (نوترکیب) به ساخت این نوع داروها اضافه شده است.
حسینی اضافه کرد: از آنجاییکه روش های تهیه این نوع داروها جدید و نوین است و توانایی لازم برای تأمین آنها در دنیا به حد کافی نیست؛ ازاین رو همچنان بیشترین داروهای این فرایند از راه پلاسما تهیه می شود.
معاون اجرایی این شرکت، این شرکت را جزء یکی از شرکت هایی دانست که از سال ۸۳ فعالیت خویش را در این عرصه شروع کرده است و اظهار داشت: تمرکز ما بر تأمین داروهای مورد نیاز بیماران مبتلا به هموفیلی به روش پلاسمافرزیس هدف گذاری شد. این روش یک متد جدیدتر نسبت به تأمین دارو از راه پلاسما است و با همکاری که با یکی از شرکتهای کشور آلمان در سال ۹۵ نخستین مرکز جمع آوری پلاسما را به روش پلاسما فریزیس در تهران بعنوان مرکز در ایران و خاور میانه راه اندازی نماییم.
حسینی ضمن اشاره به چالش های این شرکت در توسعه محصولات این شرکت دانش بنیان، افزود: بر مبنای تقسیم بندی که در دنیا رخ داد، جمع آوری پلاسما عموما توسط شرکتهای دانش بنیان خصوصی صورت می گیرد. اما در کشور ما سؤال دستگاههای دولتی این بود که چرا چنین فعالیتی از جانب شرکتهای دانش بنیان خصوصی پیگیری می شود و به دنبال ایجاد روش های جدید در کشور است؟ این رویکرد سبب شده بود که مسائل زیادی برای فعالیت ما بوجود آمد.
وی، افزود: بنابراین بارها در شرکت ما شرایطی بوجود آمد که به فکر تعطیل کردن این فرآیند بودیم. اگر این فرآیند تعطیل شود، از آن جایی که میزان پلاسمای تولیدی در کشور به میزانی نیست که داروی مورد نیاز بیماران کشور را تأمین کند، کشور به سمت واردات این داروها از خارج می رفت که ارزبری و تأمین این دارو را که با محدودیت تولید در دنیا مواجه می باشد، به دنبال داشت.
حسینی افزود: این در شرایطی است که ایران در خط بیماران هموفیلی دنیا قرار دارد، به این معنا که بیماران مبتلا به هموفیلی در آن زیاد است. بر مبنای آمارها حدود ۱۴ هزار بیمار هموفیلی در ایران وجود دارند و برای آنکه آنها بتوانند از شرایط سلامت برخوردار باشند و از خونریزی ها، ناتوانی های جسمی و صدمه های مفاصل در امان باشند و یا گرفتار فوت نشوند، حدود ۸۰۰ تا یک میلیون دوز فاکتور ۸ و ۹ نیاز دارند.
وی افزود: این داروها برای درمان این دسته از بیماران است، ولی در بسیاری از کشورهای دنیا، با لحاظ تأمین دارو در سطح تراپیوتیک اقدام می کنند و پیش از آنکه بیمار وارد مرحله خونریزی شود، به صورت مرتب این دارو در اختیار آنها قرار داده می شود و از این طریق یک فرد مبتلا به هموفیلی می تواند همانند یک فرد سالم در جامعه زندگی کند.
این فعال حوزه فناوری زیستی، مسائل مالی را یکی از چالش های مهم شرکتهای دانش بنیان عنوان نمود که فعالیت این مجموعه ها را تحت الشعاع قرار داده است و اضافه کرد: بیمارانی که داروی فاکتور ۸ مصرف می کنند، زیر پوشش بیمه تأمین اجتماعی هستند و اگر قرار بود هزینه این دارو از جانب بیماران دریافت شود، ماهانه باید ۱۰۰ میلیون تومان پرداخت می کردند.
وی اظهار نمود: ولی از طرفی برای بازپرداخت، بیمه شرایطی را بوجود آورده است که ما در مقاطعی توانایی پرداخت هزینه های تولید را نداریم؛ چون که به علت کمبود نقدینگی که در سیر تأمین دارو وجود دارد، به کرات با شرایطی مواجه شدیم که پلاسما را با همه سختی هایی که دارد، تهیه و برای تولید دارو به خارج ارسال کردیم و پس از یک سال در اختیار شرکتهای توریع دارو قرار دادیم و این شرکت ها، داروها را در بین بیمارستان های زیر پوشش دانشگاه ها توزیع کردند، ولی متاسفانه بازپرداخت پول ها با مشکلاتی روبرو شده که این مشکلات ما را با چالش های بزرگتری روبرو می کند.
حسینی تصریح کرد: انتظاری که از دولت آینده داریم، اینست که دولت آینده سیاست ثابتی داشته باشد؛ چون که ما به کرات با این مورد مواجه شدیم که با رفتن یک دولت و آمدن دولت بعدی، سیاست ها تغییر کرده و این تغییر سیاست ها منجر به این شده که همه سرمایه گذاری ها و برنامه ریزی های انجام شده، ناکارآمد شود و چالش های بزرگتری را ایجاد می کند، بگونه ای که نتوانستیم به سادگی با این مشکلات سازگار شویم.
مدیر اجرایی این شرکت دانش بنیان افزود: همینطور انتظار می رود که از شرکتهای دانش بنیان و تولیدی که تلاش دارند بخشی از مشکلات جامعه را مرتفع کنند، حمایت شود. اگر مجموعه هایی مانند این شرکت دانش بنیان در کشور رشد نمی کرد، هم تأمین داروهای مورد نیاز بیماران مبتلا به هموفیلی با دشواری مواجه می شد و هم جامعه و بیماران باید هزینه های هنگفتی برای تأمین آنها متقبل می شدند.
مشکلات دانش بنیان ها به اکوسیستم نوآوری کشور مربوط نمی شود
افشین کلاهی، رئیس مجمع تشکل های دانش بنیان نیز در میزگرد خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، این مجمع را مدافع شرکتهای دانش بنیان توصیف کرد و اظهار داشت: این مجموعه از قدیمی ترین شرکتهای دانش بنیان کشور به حساب می آید، بگونه ای که جزء ۶۰ شرکت اولی هستیم که از جانب معاونت علمی ریاست جمهوری، دانش بنیانی آنها احراز شد.
وی با اشاره به اینکه در این سال ها سعی کردیم که شرکتهای دانش بنیان موفق تر از قبل فعالیت کنند، یکی از اقدامات مجمع تشکل های دانش بنیان را پیگیری تصویب قانون دانش بنیان دانست که در نهایت به تصویب رسید.
کلاهی، با تکیه بر این که مشکلات شرکتهای دانش بنیان در ارتباط با اکوسیستم دانش بنیانی کشور نیست، بلکه این چالش ها خارج از اکوسیستم هستند، تصریح کرد: ما محیطی داریم که شامل معاونت علمی ریاست جمهوری، صندوق نوآوری و شکوفایی، وزارت علوم، پارک های علم و فناوری می شود که یک مجموعه گلخانه ای را برای شرکتهای دانش بنیان مهیا کرده اند تا این شرکت ها بتوانند از امکانات و حمایت های تعریف شده، استفاده کنند، ولی وقتی شرکتهای دانش بنیان و فناور وارد دنیای واقعی می شوند، مشکلاتی دارند که شرکتهای غیر دانش بنیان نیز با آنها روبرو هستند و این چالش ها نیز پیچیده نیستند، ولی بسیار آزار دهنده هستند.
کلاهی یکی از این چالش ها را تاثیرگذاری برخی سازمان ها و نهادها بر روی فعالیت شرکتهای دانش بنیان ذکر کرد و اظهار داشت: سازمان تأمین اجتماعی، سازمان امور مالیاتی، سازمان محیط زیست، مؤسسه استاندارد و همینطور وزارت صمت در زمینه صادرات و واردات نمونه هایی از این سازمان ها هستند.
وی با تکیه بر این که هم اکنون واردات و صادرات برای شرکت ها بسیار دشوار شده است، اضافه کرد: جای دیگری که شرکت ها با مشکل مواجه می شوند، محیط های کسب و کار است؛ رویه های موجود در زمینه تصمیم گیری ها طولانی مدت نیست و قوانین و مقررات خلق الساعه و آئین نامه های عجیب و پیچیده وضع می شود و گاها سازمان ها، آئین نامه هایی را وضع می کنند که با آئین نامه های سایر دستگاه تداخل داشته و مطابقت ندارد.
رئیس مجمع تشکل های دانش بنیان با انتقاد از این که از ۳ ماه گذشته تابحال هیچ ارزی برای واردات به شرکت ها پرداخت نشده است، اظهار نمود: بعضی از شرکت ها احتیاج به تولید مواد اولیه برای تولید دارند و از طرفی شرکت ها برای صادرات محصولات خود با مشکلاتی مواجهند.
وی چالش دیگر شرکت ها را «بازار» عنوان نمود و اظهار داشت: متاسفانه بازار داخلی یک بازار رقابتی نیست و آنقدر شرکتهای وابسته و خصولتی در کشور بوجود آمده که نمی توان با آنها رقابت کرد. درست است که از شرکتهای دانش بنیان حمایت می شود و برای آنها مشوق هایی چون ترک تشریف مناقصه در نظر گرفته می شود، ولی در عمل زور آنها به شرکتهای خصولتی نمی رسد.
کلاهی، نمونه این اقدامات را در حوزه اینترنت اشیاء عنوان نمود و در اینباره توضیح داد: در این خصوص یکی از نهادها قرارداد ترک تشریفات مناقصه حدود ۲۰۰ میلیون دلاری با یکی از شرکتهای وابسته به وزارت راه منعقد کرد و از این طرح ۲۰۰ تا ۳۰۰ شرکت دانش بنیان و فناور فعال در حوزه اینترنت اشیاء بیکار شدند و برای ادامه حیات خود باید از آن مجموعه وابسته به وزارت راه پروژه بگیرند.
به نقل از ایشان، این قرارداد در زمینه اجرای پروژه سپهتن (مدیریت حمل و نقل برون شهری) است که کلیه طرح های حمل و نقل کشور را شامل می شود.
وی افزود: در کنار این چالش بازار داخل، شرکت ها در بازارهای خارجی نیز با مسائل تحریمی دست و پنجه نرم می کنند، چون آنها به سادگی به بازارهای جهانی دسترسی ندارند و به علت عدم امکان تبادلات مالی، با چالش هایی مواجه می شوند.
رئیس مجمع تشکل های دانش بنیان ظهار کرد: به نظر من بزرگترین مشکلات شرکتهای دانش بنیان در سیاست های اصلی در حوزه های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی است و همینطور در حوزه کسب و کار است.
وی با اشاره به انتظارات دانش بنیان ها از دولت آینده، اظهار داشت: ما دولت را باید در سطحی که می تواند نقش آفرینی کند، ببینیم و انتظارات را نیز باید تا سقف همان ببینیم. به نظر من مطالبه ای که می توانیم از دولت آینده داشته باشیم، در وهله اول، «شجاعت در تصمیم سازی» است. یعنی دولت آینده اگر بخواهد تغییری را ایجاد نماید و اگر بخواهد از وضعیت فعلی که وضعیت مناسبی نیست، خارج شویم؛ حتما نیاز است که با شجاعت با کار کارشناسی در رابطه با وضعیت فعلی نظر خویش را در رابطه با سیاست های فعلی اعلام نماید.
وی مبحث تحریم را یک اقدام فایده-هزینه توصیف کرد و با تکیه بر این که ما نیاز داریم تا با کار کارشناسی مشخص شود که آیا با تحریم هایی که الان با آن مواجه هستیم و برای کشور آزاردهنده است و اثر خویش را بر روی زندگی مردم گذاشته است، بالانس فایده و هزینه با هم هم خوانی دارد یا خیر. اگر هزینه های آن بیشتر است، میتوان تجدید نظری کرد تا اثرات این تحریم ها از شرکتهای دانش بنیان تا زندگی مردم، کمتر شود.
رئیس مجمع تشکل های دانش بنیان با اشاره به اینکه فیلترینگ برای شرکتهای حوزه اقتصادی دیجیتیال بسیار اثرگذار بوده است، اظهار داشت: گاه تصمیم گیری ها بگونه ای است که در مسائل ساده برای ما چالش هایی را ایجاد می کند، مثال مشخص آن تعیین ساعت کاری است. تصمیمی در یک زمانی گرفته شد و هیچ وقت اهتمام نشد بررسی شود که آیا تصمیم گیری صورت گرفته درست بوده است یا غلط و اصرار بر این بود که برای صرفه جویی انرژی، همانند سایر کشورها، به عقب و یا جلو کشیده نشود.
وی با طرح این سؤال که آیا از ساعت ۶ تا ۹ بامداد ارگانی کاری انجام می دهد یا خیر، اظهار داشت: از یک سو ساعت کاری بانکها و ادارات دولتی از ساعت ۶ تا ۱۳ است و از طرفی شرکت ها از ساعت ۹ فعالیت خویش را آغاز می کنند و هیچ هماهنگی میان ساعات کاری میان آنها وجود ندارد. این مسئله یکی از مسایل ساده است و تصمیمات عقلانی می تواند این رویه را تغییر دهد.
کلاهی تصریح کرد: اگر تغییر برای دولت ها دشوار نباشد، دولت آینده می تواند نتایج تصمیماتی را که اشتباه بوده، اصلاح نماید.
وی اصلاح محیط کسب و کار را از دیگر انتظارات شرکتهای دانش بنیان بیان کرد و اضافه کرد: این امر در دست دولت می باشد و سازمان ها و نهادهای دولتی در وضعیت فعلی تلاش کنند تا محیط کسب و کار بهتری را ایجاد کنند تا شرکتهای دانش بنیان مجال کار کردن پیدا کنند.
کلاهی با اشاره به اینکه بیشتر بار درآمدی دولت بر مالیات یعنی بر روی فعالیت اقتصادی تعریف شده است، تصریح کرد: اگر قرار نیست فعالان اقتصادی کار کنند، چگونه دولت می تواند درآمد کسب کند. ازاین رو باید محیط کسب و کار مناسب باشد تا فعالان اقتصادی تولید ثروت کنند و مالیات بپردازند تا چرخ کشور بچرخد. اگر قرار باشد همه سازمان ها در هر جا و در هر زمانی هر تصمیمی که می خواهند اتخاذ کنند و توجهی به آثار و تبعات تصمیمات خود نداشته باشند، نتیجه آن، این خواهد شد که شرکت ها مجبورند از سرمایه های خود هزینه کنند تا فقط بمانند و از طرفی باید تنها مالیات پرداخت کنند.
رئیس مجمع تشکل های دانش بنیان با اشاره به اینکه در چنین شرایطی کشور به اهداف خود نخواهد رسید، خاطرنشان کرد: انتظار دیگر ما، «برنامه به جای شعار» است. این مسئله قابل درک است که هر کشور و هر دستگاهی یک شعار مبنایی برای فعالیتهای خود داشته باشد، ولی تحقق این شعارها مبتنی بر برنامه است؛ به این معنا که دولت بر مبنای برنامه هفتم توسعه می تواند بر مبنای شعار سال حرکت نماید.
وی ادامه داد: این طور نباشد که در هر موضوعی به صورت شعاری و تبلیغی صحبت شود و در عمل اتفاق خاصی رخ ندهد و حتی جهت گیری ها با برنامه هفتم توسعه مخالف باشد.
کلاهی، توسعه زیر ساخت را از دیگر انتظارات از دولت آینده نام برد و خاطرنشان کرد: مشاهده می شود که هر سازمان و در هر نهادی، در حوزه کاری خود در کسب و کارها دخالت می کند و شاهد می باشیم که حتی در رابطه با انتخابهای موجود در نرم افزارها نیز نظر می دهد و به نظر من این رویکرد بشدت غلط است، چون حق مالکیت شرکت ها را زیر سؤال می برد.
وی اظهار داشت: به جای این رویکرد ضروری است که اقدامات زیر ساختی صورت گیرد و هر سازمانی باید برای توسعه زیر ساخت حوزه خودش اقدام نماید. نمونه آن هوش مصنوعی است؛ در حالیکه همگان بر توسعه این فناوری تاکید دارند، ولی زیر ساخت های آنرا در کشور نداریم. پردازنده های هوش مصنوعی یکی از الزامات آن است، ولی هم اکنون واردات آنها به کشور صورت نمی گیرد.
کلاهی با تکیه بر این که تا وقتی که زیر ساخت های توسعه فناوری را نداشته باشیم، اقدامی اجرایی نمی گردد، اظهار داشت: امیدوارم دولت آینده در همه حوزه ها به دنبال توسعه زیر ساخت ها برود و در اقتصاد، کسب و کارها و قیمتها و تعرفه ها زیاد دخالت نکند تا زمینه برای سرمایه گذاری در کشور و صنایع ایجاد شود.
منبع: betononline.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب