خطری كه مدارس مجاوربزرگراه ها را تهدید می كند
به گزارش بتن آنلاین یك كارشناس صوت شركت كنترل كیفیت هوای تهران اظهار داشت: مدارسی كه در مجاورت معابر پرتردد و بزرگراه های شهر تهران واقع شده اند، در معرض تراز صوتی بالاتر از حد استاندارد قرار دارند این در حالیست كه خیلی از آنها فاقد هرگونه راهكار كنترل صدا و پنجره دوجداره هستند.
الهام كریمی در گفتگو با ایسنا اضافه كرد: مدارس یكی از كاربری های حساس به صدای محیطی هستند. ایجاد فضای آرام بدون سروصدای ترافیك از اصلی ترین نیازهای فضاهای آموزشی است كه متأسفانه در شهرهای بزرگی چون تهران جمعیت زیاد، كمبود فضای كافی و جانمایی نامناسب انواع كاربری های شهری باعث نادیده گرفتن این مورد شده است.
وی در ادامه اظهار داشت: هم اكنون بر مبنای سنجش های صورت گرفته توسط شركت كنترل كیفیت هوا، مدارسی كه در مجاور معابر اصلی پر تردد و بزرگراه های شهر تهران واقع شده اند در معرض تراز صوتی بالاتر از ۵۵ دسی بل قرار دارند، این در شرایطی است كه خیلی از این مدارس فاقد هرگونه راهكار كنترل صدا و پنجره دوجداره هستند.
كریمی تاكید كرد: استاندارد سازمان حفاظت محیط زیست برای كاربری های حساس مانند مسكونی، آموزشی و درمانی برای طول روز ۵۵ دسی بل و در شب ۴۵ دسی بل هست.
این كارشناس صوت شركت كنترل كیفیت هوای تهران با اشاره به تبعات منفی آلودگی صوتی تاكید كرد: طبق نظر محققان، آلودگی صوتی و خانه های پر سروصدا و شلوغ می تواند سبب به تأخیر افتادن رشد زبانی و شناختی كودك شود حتی كودكانی كه مدارس آنان نزدیك مكان های شلوغ و پر سروصدا مانند راه آهن، فرودگاه و یا اتوبان ها قرار دارد، نمرات درسی (به ویژه خواندن) پایین تری می گیرند.
وی اضافه كرد: با عنایت به آثار منفی آلودگی صوتی همچون كاهش قدرت تكلم دانش آموزان در مقاطع ابتدایی و مهد كودك، كاهش تمركز و قدرت یادگیری و صدمه به حنجره معلم ها، استفاده از راهكارهای كاهشی برای مدارسی كه در شرایط غیر استاندارد قرار دارند، بسیار ضروریست.
كریمی درباره راهكارهای كاهش آلودگی صوتی اظهار داشت: هم اكنون نقشه های حریم صوتی بزرگراه های شهر تهران توسط شركت كنترل كیفیت هوای تهران تهیه شده است. مدارسی كه در حریم صوتی بزرگراه ها واقع شده اند و در معرض تراز صوتی بالاتر از حد استاندارد قرار دارند در صورت امكان باید به مكان دیگری منتقل شوند.
وی اضافه كرد: اگر امكان تغییر مكان مدارس وجود ندارد، باید راهكارهای كاهشی برای آنها اتخاذ شود. بعنوان نمونه از پنجره های دو یا چند جداره استفاده گردد.
این كارشناس صوت شركت كنترل كیفیت هوای تهران اضافه كرد: بهره گیری از مواد جاذب صدا در دیوارهای مدارس قبل از ساخت و یا استفاده از پرده های آكوستیك از دیگر راهكارهاست. آسفالت متخلخل یكی دیگر از این راهكارهای كاهشی است كه می تواند میانگین تراز صوت را در مقطع مورد استفاده ۳ تا ۴ دسی بل كم كند.
وی سفارش كرد: همیشه پیشگیری بهتر از درمان است، بنابراین بهتر است در ساخت مراكز آموزشی جدید توجه داشته باشیم كه مكان هایی با تراز صوتی بالا مانند مجاور بزرگراه ها یا معابر اصلی با تردد بالا انتخاب نشود.
كریمی در انتها خاطرنشان كرد: نمی توان فاصله مشخصی را بعنوان حریم صوتی بزرگراه در نظر گرفت چونكه بستگی به حجم ترافیك و میزان تراز صدای بزرگراه دارد اما به صورت كلی رعایت فاصله ۵۰ تا ۱۰۰ متر از حاشیه بزرگراه و استفاده از پوشش گیاهی متراكم در این فاصله، می تواند صدای دریافتی توسط كاربری های مجاور بزرگراه را به حد استاندارد برساند این در حالیست كه بخشی از مدارس شهر تهران چسبیده به بزرگراه هستند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب